Miejsce przymiotnika w języku włoskim

Dzisiejszy temat jest może jednym z najważniejszych jeśli chodzi o podstawy włoskiego – omówię dlaczego miejsce przymiotnika w zdaniu jest takie ważne w języku włoskim.

Często robi się tutaj tzw. “kalki” z języka polskiego, w którym najczęściej ten przymiotnik pojawia się przed opisywanym rzeczownikiem. Ci, którzy się ze mną uczą pewnie nie raz słyszeli, że “najpierw mówimy co, a potem mówimy jakie to coś jest”. Dopiero potem wchodzimy w szczegóły, które podaję niżej.

Miejsce przymiotnika w języku włoskim

Zacznijmy od tego, że przymiotniki w języku włoskim mogą wystąpić zarówno przed jak i po rzeczowniku. W zależności od miejsca będą miały inną funkcję: opisową lub wyróżniającą. Nie lubię takich gramatycznych pojęć bo czasem potrafią być mylące, ale w tym przypadku one mogę pomóc.

Funkcja opisowa i funkcja wyróżniająca przymiotników w języku włoskim

W języku włoskim zazwyczaj ważniejsze jest to co jest na końcu zdania (lub jego części), dlatego jeśli najpierw jest przymiotnik, a potem rzeczownik to ważniejsza będzie opisywana rzecz, a nie cecha jaką ona ma. Jeśli z kolei to przymiotnik jest na końcu to znaczy, że cecha jest w jakiś sposób ważniejsza, wyróżniająca. Spójrz na kilka przykładów:

Ho fatto un lungo bagno. – Wzięłam długą kąpiel.

W tej sytuacji ważniejszy jest fakt samej kąpieli, a to że była długa nie jest istotne. Liczy się bardziej czynność.

Ho fatto un bagno lungo. – Wzięłam długą kąpiel.

W tej sytuacji podkreślamy, że to była długa kąpiel. To jest główna informacja komunikatu.

Inny przykład. Wyobraź sobie, że wczoraj byłam na jakimś przyjęciu i dzisiaj opowiadam Ci, że poznałam kogoś:

Ieri ho conosciuto un bel ragazzo. – Wczoraj poznałam (pewnego) przystojnego chłopaka.

Tutaj przekazuję Ci po prostu informację, tak bezpłciowo, że poznałam pewnego przystojnego chłopaka. Fakt, że on jest przystojny nie jest niczym wyjątkowym, stwierdzamy fakt.

Ieri ho conosciuto un ragazzo bello. – Wczoraj poznałam przystojnego chłopaka.

Tutaj to już nie jest informacja o pewnym chłopaku, tylko o jednym konkretnym, który był przystojny. To jest jednoznaczne z tym, że reszta nie była przystojna.

Przymiotniki, które są zawsze po rzeczowniku

Są niektóre przypadki, w których nie mamy wyboru i musimy zastosować ten “wyróżniający” szyk, czyli najpierw rzeczownik, a potem przymiotnik. Są to następujące sytuacje:

  • kolory: una penna rossa (czerwony długopis)
  • przymiotniki określające pochodzenie, narodowość: una ragazza polacca (polska dziewczyna)
  • przymiotniki z przyrostkami, które nadają im afektywne nacechowanie: una borsetta piccolina  (maleńka torebka).

Jeżeli w tych sytuacjach użyjemy odwrotnego szyku uzyskamy liryczny efekt, poetycki 🙂

Zobacz wpis, w którym opisuje przymiotniki które, w zależności od miejsca w zdaniu, mogą przyjmować różne znaczenia oraz wspominam o stałych wyrażeniach, które wymagają przymiotnika w konkretnym miejscu.

Jeżeli masz jakiekolwiek pytania na ten temat to śmiało pisz. Chętnie rozwinę temat 🙂

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.

Twój koszyk
Zapisz się na listę oczekujących Interesuje Cię ten produkt, a nie jest teraz dostępny? Pozostaw nam e-mail, a otrzymasz powiadomienie gdy produkt pojawi się w sklepie. Już teraz zapisz się na listę oczekujących!
Scroll to Top