Andare tłumaczymy najczęściej jako iść, przemieszczać się, jechać. Venire, natomiast, jako pójść, przyjść. Problem jednak jest taki, że nie da się na sztywno przypisać im polskich tłumaczeń – wszystko zależy od kontekstu. We wpisie pokaże zasady używania andare o venire.
Andare
Zacznijmy od tego, że andare jest czasownikiem nieregularnym. Na grafice po lewej (możecie sobie ją pobrać albo przypiąć na Pintereście) znajduje się jego odmiana dla czasu teraźniejszego.
A co warto wiedzieć dla innych czasów?
1. w passato prossimo: używamy essere jako czasownik posiłkowy, natomiast imiesłów przymiotnikowy (czyli participio passato) tworzy się regularnie. Więc dla I os. l. poj. mamy io sono andato / io sono andata (bo pamiętamy, że przy essere dopasowujemy też końcówki)
2. w futuro semplice w pierwszej osobie będziemy mieć andrò (ucinamy -e- z końcówki -erò), to samo dla condizionale semplice (tryb przypuszczający) – io andrei
3. w congiuntivo wracamy do odmiany podobnej dla czasu teraźniejszego i pierwsza osoba będzie che io vada.
No to teraz jak tego używać?
Ogólnie andare używa się gdy zamierzamy wyrazić przemieszczanie się w kierunku jakiegoś miejsca, np.
quest’estate vado in Italia – jadę do Włoch tego lata
stasera vado al cinema – dzisiaj wieczorem idę do kina
Możemy też iść coś zrobić, np. andare a dormire, czyli iść spać. W sytuacji, gdy będziemy używać tej struktury musimy pamiętać, że przed bezokolicznikiem zawsze będzie przyimek a (o tym pisałam też we wpisie na temat przyimka a).
Na pewno każdy słyszał wielokrotnie Come va? – tutaj też używamy andare! Nie zwraca się na to zazwyczaj uwagi, bo jest to wyrażenie, które od samego początku wpada nam w ucho i bez problemu wiemy, że oznacza ono po prostu Jak leci?.
Inne wyrażenie wyuczone z andare to np. Va bene, żeby powiedzieć, że się na coś zgadzamy.
Venire
Venire również jest czasownikiem nieregularnym, więc tu też wrzucam ściągę z odmianą.
W passato prossimo również posiłkujemy się essere, ale imiesłów już jest nieregularny – powiemy io sono venuto / io sono venuta.
W czasie przyszłym znika nam -n- i gdy przyjdę mówimy io verrò, a jeśli przyszłabym, to verrei.
Kiedy używać venire?
Z definicją venire jest trochę trudniej.
Używamy venire gdy chcemy wyrazić przemieszczanie się do miejsca gdzie znajduje się lub będzie się znajdować osoba, z którą rozmawiamy.
Już tłumaczę na ludzki język, poprzez przykłady:
Quest’estate vengo in Italia – przyjadę/jadę do Włoch tego lata; mogę powiedzieć to zdanie np. podczas rozmowy z kimś, kto w tej chwili znajduje się we Włoszech
Stasera vengo al cinema con voi – dzisiaj wieczorem pójdę z wami do kina; powiem to, gdy wiem, że moi rozmówcy idą dzisiaj do kina.
Venire możemy użyć też w innym kontekście:
Da dove vieni? Vengo dall’Italia, da Napoli. – Skąd pochodzisz? Pochodzę z Włoch, z Neapolu.
Gdy idziemy coś zrobić analogicznie używamy przyimka a np. Vengo a mangiare con te.
Różnice między anadare i venire – podsumowanie
Vado a teatro. – czyli idę do teatru; osoba, z którą rozmawiam nie jest tam i póki co, nie będzie się tam znajdować. Możemy też tak powiedzieć gdy idziemy bez tej osoby.
Vengo a teatro. – czyli przyjdę/pójdę do teatru; osoba, z którą rozmawiam też tam idzie.
Vai in pizzeria stasera? – idziesz do pizzerii dzisiaj wieczorem? gdy osoba, która mówi nie będzie tam szła, albo jeszcze nie zdecydowała, że tam pójdzie.
Vieni in pizzeria stasera? – idziesz do pizzerii dzisiaj wieczorem? gdy osoba, która mówi tam będzie i pyta się drugiej osoby czy by nie poszła.
Andare/venire a trovare
Zauważyłam, że dużo osób ma problem z powiedzeniem, że odwiedza kogoś albo ktoś ich odwiedza. Często myli się to z visitare, czyli zwiedzać.
Gdy idziemy do kogoś w odwiedziny używamy andare a trovare np.
Oggi vado a trovare mia nonna = dzisiaj idę odwiedzić babcię
ALE!
Gdy to ktoś do nas przychodzi używamy venire a trovare
Oggi mi viene a trovare mia nonna = dzisiaj odwiedzi mnie babcia
Sprawdź swoją wiedzę w QUIZIE na andare i venire. Koniecznie daj znać jak Ci poszło 🙂