Ciao! Jeszcze chwilę temu świętowaliśmy Dzień kobiet, dlatego też poruszyłam temat zawodów w rodzaju żeńskim w języku włoskim 🙋♀️
Część nazw zawodów ma taką samą formę zarówno dla rodzaju męskiego, jak i żeńskiego, więc nie jesteśmy w stanie określić rodzaju bez rodzajnika lub np. przymiotnika, które pomogą nam go określić. Co więcej, nie można sugerować się w tym przypadku końcówką “-a”, ponieważ nie zawsze będzie ona oznaczała rzeczownik rodzaju żeńskiego.
Dlatego właśnie warto zapoznać się z zasadami i wyjątkami oraz przećwiczyć formy.
Zobacz nagranie, które przygotowałam:
Zasady tworzenia włoskich form zawodów:
W zależności od tego jaki sufiks mamy w rzeczowniku rodzaju męskiego możemy utworzyć żeńską wersję, np.:
- -iere -> -iera np. cameriere – cameriera
- -ino -> -ina np. ballerino – ballerina
- -aio -> -aia np. fornaio – fornaia
- -tore -> -trice np. direttore – direttrice
Poza tym mamy pewne formy niezmienne, np.
- -ista np. il giornalista – la giornalista
- -e np. il cantante – la cantante
oraz liczne wyjątki np.
- dottore – dottoressa
- vigile – vigilessa
- poeta – poetessa
- professore – professoressa
- presidente – presidentessa
- studente – studentessa
Dajcie znać czy dla Was ma znaczenie jakiej formy używacie przy określaniu zawodów – żeńskiej czy męskiej? A może jakieś nazwy w rodzaju żeńskim sprawiają Wam problemy? Podzielcie się opiniami w komentarzu 🙂
Jeśli macie ochotę poszerzyć tematykę “kobiecego” słownictwa to zapraszam Was do dodatkowych wpisów: